Eko deko na wyjeździe, czyli katalog biblioteczny zyskuje drugie życie

Dzięki współpracy Gminnej Biblioteki Publicznej w Gierałtowicach i Gminnego Ośrodka Kultury w Gierałtowicach w ramach działania pracowni Eko deko katalog biblioteczny  przeszedł renowację i zyskał drugie życie. 

Dla pasjonatów odnawiania mebli stworzyliśmy prezentację, która może być inspiracją i wskazówką jak zabrać się za tego typu przedsięwzięcie w domu. 

Katalog biblioteczny to usystematyzowany wykaz dokumentów znajdujących się w zbiorze biblioteki. Najczęściej stosowany w bibliotekach jest katalog alfabetyczny. Istnieje również katalog działowy,klasowy,rzeczowy itd.

Historia katalogów sięga starożytności. Opisy towarzyszyły bibliotekom w Grecji, Egipcie, Babilonie czy Syrii (Biblioteka Arystotelesa, Menofisa III czy świątyń Horusa). Pierwszym liczącym się katalogiem był katalog Biblioteki Aleksandryjskiej. Liczył do 500 000 zwojów rękopisów. Zbiór opracował bibliotekarz BA, Kallimach z Cyreny (III w. p.n.e.). Katalog obejmował 120 ksiąg znanych jako Pinakes (tablice spisane działowo). Opisy obejmowały nazwiska, tytuły, elementy biograficzne autorów, uwagi krytyczne. Katalog Biblioteki Aleksandryjskiej był jednocześnie bibliografią. Pinakes pojawiły się również w Rzymie.

W średniowieczu głównymi centrami gromadzenia ksiąg były klasztory. Ich księgozbiory nie były zazwyczaj liczne, toteż nie potrzebowały spisów.

Po wynalezieniu druku, ceny książek spadły, powstawało coraz więcej bibliotek. W XV wieku katalogi były pomocą dla bibliotekarzy, nie dla czytelników. W XVIII wieku książki zaczęły zawierać wartościowe informacje dla czytelnika. Na przełomie XVIII i XIX w. nastąpiły zmiany w relacji bibliotekarz-czytelnik.Wzrosła liczba bibliotek publicznych i naukowych. Gdy zbiory zaczęły przekraczać 400 000 egzemplarzy, potrzeba prostego opracowania książek stała się niezbędna.

Karty  książek przechowywano w szafach katalogowych. Jest to drewniany lub metalowy pojemnik wyposażony w szufladkowe skrzynki katalogowe w formacie znormalizowanym. Zawiera 36 skrzynek i ma wymiary zewnętrzne: szer. 102 cm, głebokość 40 cm, wysokość 142-150 cm. Zwykle umieszczony na cokole lub nóżkach. Posiada zwykle wkręcany lub zamykany pręt, służący zabezpieczeniu  kart przed wypadaniem lub niepożądanym wyjmowaniem. W środku szufladki znajdują się również podpórki do kart, drewniane klocki lub bloki sklejone z tektury, zwykle w kształcie wielościanu o przekroju trójkąta prostokątnego do wypełnienia luzów i przytrzymania kart w pozycji pionowej drewniane klocki lub b

Obecnie  katalog szufladkowy został zastąpiony katalogiem elektronicznym.